Fisher Price uitvinder van Social Media !

Heersende nostalgie op je beeldscherm. Iedereen die eind jaren '70 of in de jaren '80 is geboren, heeft bovenstaand speelapparaat in de knuistjes gehad. Het Fisher Price Activity Center, hier in actie. Legendarischer dan de kapsels van de popartiesten uit die tijd. En niet alleen omdat je hier uren mee kon spelen. Maar vooral omdat Fisher Price een hele generatie trainde voor de toekomst. Dit was geen kinderspeelgoed, maar een blik naar een wereld die zou komen. Een Nostradamus van plastic, dat Activity Center. Wat Fisher Price 'activiteiten' noemde, noemen wij tegenwoordig Apps. En elke App op dit speelgoed heeft een link naar iets uit onze moderne maatschappij. Fisher Price voorspelde de toekomst. If you see it, you will shit bricks.
Kop van jut
Moderne variant: spelcomputers
Er is een direct verband tussen die rode knop van het Activity Center en professionele gamers. Deze kop van jut is namelijk een veredelde duimtrainer. Hoe hard je drukt, hoe harder de bel. Hetgeen je aanmoedigde nog een keer te drukken. *pling*. En nog een keer. *pling*. En nog een keer, snel achter elkaar. *pling**pling**pling*. Net zolang totdat je oog-duim coördinatie een bitrate heeft van glasvezel snelheden. Ideaal voor de explosie van spelcomputers waar nu door mee gespeeld wordt door de mensen die opgroeiende met een Activity Center. Fisher Price had dat al door.
Draaicartoon
Moderne variant: YouTube
Een stripverhaal over springende koeien en sproeimeisjes. Top. Maar de essentie is de knop. Fisher Price begreep eind jaren '70 al dat de toekomst van beeldverhalen lag in controle bij de consument. De kijker bepaalt. De kijker kan terugspoelen. De kijker kan pauzeren. De draaicartoon van Fisher Price is het prototype van YouTube. En dat in een tijdperk dat de televisie domineerde als Beatrix achter de schermen. Toen had de kijker nog niks te vertellen, maar Fisher Price wist wel beter.
Handvat
Moderne variant: mobiele generatie
Waarom dat handvat? Alsof peuters hele wandelingen gaan maken met het Activity Center als aktetas. Natuurlijk niet. Maar dat handvat is symbolisch. Verwees naar een toekomst die nog moest komen. Een toekomst waarin alles mobiel was. Waarin de meest uiteenlopende gadgets gedragen konden worden. Het Activity Center was draagbaar voordat draagbaar trending werd.
Afbeeldingen
Moderne variant: Japanse WTF-filmpjes
Heeft iemand de afbeeldingen in reliëf op het Activity Center wel eens bekeken? Sjaak en de bonenstaak. Een kaars. Een veldje met paddenstoelen. Een vogel met een hoed. Humptydumpty die van een muurtje valt. Dit is meer dan alleen een subtiele verwijzing van Fisher Price naar de acid trippende jaren '70 generatie. Meer dan een drugs gerelateerde easter egg. Maar daar verwijst het reliëf op het Activity Center niet naar. Dit is de waar al die drugs, al die vrije liefde, al die hallucinatie van de jaren '70 uiteindelijk in zouden climaxen in onze tijd: Japanse WTF-filmpjes. Fisher Price voelde dat al aankomen.
Spiegel
Moderne variant: social media
Kijken naar jezelf. Omdat we allemaal egomaniakken zijn (zie ook: schildpad vs. haas). Gericht op onszelf. We bouwen Facebook-accounts. Pleuren al onze foto's op Hyves om respects en krabbels te oogsten. Laten zien waar we zijn met Foursquare. Delen ons meest intieme gedachten op Twitter. Met maar één doel: KIJK NAAR MIJ. Social media is een spiegel waarvan we hopen dat anderen over onze schouder meekijken en ons bewonderen. De waanzin en egotripperij van de social media samengevat in een metasymbool. Dat is waarom Fisher Price een spiegel monteerde op het Activity Center.
Stuiterjongetje
Moderne variant: GIFjes
Een jongetje. Met een pet. Die valt. Als je hem naar beneden trekt en loslaat, schiet hij omhoog. Dus je trekt hem weer naar beneden. En het jongetje schiet weer omhoog. Een korte beweging, eindeloos herhaald. Dit is een GIFje in plastic uitvoering. Het archetype van wat nu de cultheld is onder alle bewegende beelden. Dit vallende en weer omhoog schietende jongetjes is de aartsvader van dit, dit en dit. Fisher Price hoef je geen dingen te vertellen.
Draaischijf
Moderne variant: de telefoon
De meest voor de hand liggende. Centraal op het Activity Center bevindt zich de draaischijf van de telefoon. Omdat Fisher Price wist dat de telefoon uiteindelijk een centrale plaats in ons leven zou innemen. Iedereen is aan de smartphone, iedereen gebruikt Apps, iedereen voelt zich naakt als de telefoon niet mee is. Fisher Price? Die wist allang dat die tijd zou komen.
Draaicilinder en tolbal
Moderne variant: touchscreens
Eén roodgele bal die draait om een verticale as. Een witgroene cilinder die draait om een horizontale as. Beiden bedien je door er met je vinger over heen te swypen. Horizontaal, verticaal. Er ontstaat beweging als je er langs veegt met je vinger. Zowel opwaartse als zijwaartse vingerbewegingen worden getraind. Zoals de kop van jut hele generaties klaarmaakte voor de spelcomputer, maakten deze draaidingen dezelfde generaties klaar voor het touchscreen. Een touchscreen voelt natuurlijk en intuïtief, omdat we als peuters speelden met het Activity Center. Fisher Price deed dat gewoon.
Schildpad en haas
Moderne variant: iedereen is een winnaar-mentaliteit
Generaties zijn opgegroeid met de schildpad die altijd van de haas won. Hoe je de activity center ook probeerde te hacken. In al die hersens werd één simpele edoch krachtige boodschap gebeiteld: iedereen kan een winnaar zijn. Er zijn zelfs basisscholen waar men niet meer aan spelletjes doet waarbij verloren kan worden. En dus eisen we huldigen, ererondes en diploma's voor elke keer dat we meer doen dan zelfstandig ademen. Overbodige nonsens, natuurlijk. Of denk je dat het Romeinse Rijk zo'n succes werd omdat ze aan veterdiploma's deden? Zelfs als je tweede wordt krijg je in Nederland een boottocht door de grachten. Activity Center wist het al dertig jaar geleden: iedereen zal een winnaar zijn. Daarnaast was haas vs schildpad op Activity Center de originele aanzet tot de internetmeme surprise buttsex.
Hypnose rad
Moderne variant: overload aan informatie
Deze hypnotiserende tol laat je scheel kijken vanaf het moment dat je door had hoe je hem hard kon laten draaien. Een bombardement van kleuren die zich via je netvlies in je hersenstam boorde. Zo snel draaiend dat de ene kleur niet meer van de ander te onderscheiden was en alles in elkaar overliep. Een springvloed van informatie. Zoals wij die tegenwoordig om ons heen hebben. Billboards, iPods, smartphones, internet, een miljoenmiljard TV-kanalen, reclame, teveel kennissen, social media, alles draait zo snel dat de kleuren door elkaar gaan lopen. Maar het ontvreemd ons niet. We blijven gewoon functioneren. Omdat Fisher Price ons al voorbereid heeft op deze clusterbom van infostimuli.
Schommeltobbe
Moderne variant: nog niet bekend
Ted Braake, een pizzabakker en Roodkapje. Plus een krab. In een tobbe. Die heen en weer kan bewegen. Wij weten het ook niet. Wat wil Fisher Price hier mee duidelijk maken? Iets wat wij nog niet kennen? De volgende dotcom-bubble? Wereldoorlog III? Het einde van de wereld in 2012? We hebben geen idee. Maar we zullen er vast snel genoeg achter komen.
Conclusie: het Activity Center is een samenvatting van onze moderne samenleving. Voorspeld door de waarzeggers van Fisher Price. Kippenvel.

                                                                               bron; Geen Stijl